Değerli iki Kürt aydınının, FAİK BUCAK ile KEMAL BADILLI’nın, 1966 yılında YENİ AKIŞ Dergisinde yayınlanan şiirlerini okuyacaksınız. Kendilerini rahmetle anıyorum.
GAZIN JI XWEDE
Ne nane, ne dane, ne şîv û taşté
Ho rebîyo! Ev qas derd û bela jı ku té
Dewlemendî lı me gırt édın em bûne xezan
Hış seré me da nema, belé, mane géj û nezan
Çavan jî bıgre bıla rohnayî bıbe zulmet
Çı bıkım pışka derd û ğama para me ket
Ma nıfır lıme bûye kes pîgar nabe mera
Heval sılav nadın pırs nakın bav û bıra
Ré lı ber me wunda bû nızanım kuda bıçım
Rebî! Tîna bıecîm sekınîne lı ber Çem.
FAİK BUCAK
ŞIVEN RA
Şıvanîy, doş dı bîy best û dîyaran
Na bînîy qe rûyé derd û ğedaran
Şa dı bîy tu her gav bı berx û karan
Jı wan berxan yek jî ez bûma xwezî
Şûştî te dılé xwe jı tevîné
Kış dıkîy kerîyé xwe çaxa şevîné
Tu dıbîy hevalé dıl û eviné
Jı hevalan yek jî ez bûma xwezî
Pıf dıkîy bıllûré dı şevén tarî
Çı dıbey wanra bı kîjan zarî?
Kom dıbın dor te dıkın guhdarî
Jı guhdara yek jî ez bûma xwezî.
KEMAL BADILLI